خاطره ای ازرمضان

اذان گفته شد ، نماز خوانده شد ، مردم افطارکردند ولی وقتی ازمسجد بیرون آمدند طوفان پایان یافته بود ولی با تعجب دیدند  هنوز اشعه های کم سوی آفتاب بربالای دیواربلندقلعه هویدا است یعنی هنوز روز بود ومردم به خاطره طوفان درتعیین وقت افطار به اشتباه افتاده بودند .

خاطره ای ازرمضان

درروزگاران قدیم آنچنان که ذکرشد فقدان ساعت برای تعین وقت و وسایل ارتباط جمعی ، تعیین اوقات شرعی را تنها ازطریق تغیرات نجومی ممکن می ساخت واگر به نوعی به علت ابری بودن هوا یا وجود وبروز برخی از جریانات جوی امکان رویت طلوع وغروب خورشید وجود نداشت آن زمان روزه داران با مشکل روبرو می شدند واین خاطره مربوط به یکی ازهمین موارد است .

نقل می کنند درروزگاری دور که رمضان مصادف با فصل بادهای موسمی اسفند بود درساعتی نزدیک به افطار، طوفان سهمگینی شروع به وزدیدن کرد وزمین وزمان را به تاریکی کشاند .آنانی که طوفان های سی چهل سال قبل منطقه را به یاد دارند این موضوع را به خوبی درک می کنند وقتی توفان می شد گاهی آسمان ساعت ها قرمز ، زرد وتاریک می شد ودید را به شدت کم می کرد و مشخص نبود که شب است یا روز !!!!!

القصه طوفان ساعاتی ادامه داشت ومردم روزه دار درتعیین وقت افطار دچارمشکل شدند وکاربه جای رسید که موذن بانک اذان برداشت ومردم به مسجد آمدند وفریضه مغرب وعشا را اقامه کردند ولاجرم روزه را افطارکردند وبعد ازنماز زمانی که ازمسجد خارج شدند طوفان رو به خاموشی گرائید وهوا صاف شد واشعه کم نور خورشید برپهنای دیوار بلند قلعه نمایان شد .یعنی هنوز آفتاب غروب نکرده بود ومردم مغبون از عمل واقع شده برای اقامه مجدد نماز به مسجد بازگشتند .